تخریب هاشمی پس از ثبت نام او برای انتخابات 92 شدت گرفته است. شکست او با تخریب مستقیم و همچنین کوبیدن بر طبل تحریم امکان پذیر است که به گمانم در این انتخابات این دومی کاراتر است. در انتخابات 84 نیز تحریم شعار پنهان و امید طرفداران احمدی نژاد بود. ایشان می دانستند که رای دهندگان به او اندک اما وفادار هستند، پس تنها کاری که باید می کردند این بود که رای دهندگان متزلزل رقیب بدنام او، یعنی هاشمی را از رای دادن منصرف کنند. البته در این راه گروه های دیگر مخالف حکومت نیز بودند که با اهداف متفاوت همین استراتژی را دنبال می کردند. این بار نیز گروه های متفاوتی با انگیزه های گوناگون از تحریم می گویند. دلیل اصلی ایشان نیز که به آن اعتقاد دارند یا به آن تظاهر می کنند این است که رای دادن در این حکومت تعیین کننده نیست و تنها به آن مشروعیت می بخشد. ممکن است در انتخابات پیش رو باز هم تقلبی بزرگ روی دهد، اما اگر پیگیر حق خود باشیم، آن رای گم شده سبب مشروعیت حکومت نمی شود، بلکه مشروعیت از آن می زداید، چنانکه در انتخاب پیشین چنین کرد، کاری که در طول حیات 35 سالهی این رژیم هرگز از هیچ گروه و حزبی بر نیامد. آری، رای من در انتخابات سال 88 دزدیده شد، اما هرگز به این حکومت مشروعیت نبخشید. من هنوز تصمیمی برای رای دادن ندارم، ولی به دور از هیاهوی موجود به این کار می اندیشم.
۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۴, سهشنبه
اشتراک در:
پستها (Atom)