مزدوران آشکار رژیم را در اداره بطور محلی رسوا کنیم، اینها همانهایی هستند که در تظاهرات با ماسک و چفیه چهره می پوشانند و مردم را می زنند.

پشت موتور، دو تَرکه و سه تَرکه، با تفنگ و باتوم و قمه و زنجیر، به زن و بچه ی مردم حمله می کنند و فحش رکیک می دهند. گاه عربده می کشند و گاه دیوانه وار خنده ی مستانه سر می دهند. اینها بعثیچی هستند و بخشی از نیروهای سرکوبگر را تشکیل می دهند. قیمت شان خیلی پایین است. شرفشان را به روزی 200 تا 300 هزار تومان می فروشند. اخیرا صورتشان را با ماسک و چفیه می پوشانند، تا توسط مردم شناسایی نشوند. اما چرا ما هزینه ی آدمکشی و آدم فروشی را برای اینها بالا نمی بریم؟ در تمام ادارات، همه این نوخاله ها را می شناسند. هر کدام از ما می دانیم که فلانی روزهای تظاهرات، می رود ماموریت و یهو غیبش می زند. آنجا، در اداره کاری به کار اینها نداریم، بعد در میان دود و گاز اشک آور، می خواهیم از اینها فیلم و عکس بگیریم. من فکر می کنم که باید اینها را در ادارات بصورت محلی رسوا کنیم. در هر اداره ای، چند نفری هستند که بی پرده آدم فروشی می کنند و همه ی کارکنان اینها را می شناسند، شک نکنید که اینها همانهایی هستند که روزهای تظاهرات با باتوم به میان مردم می روند و ما را می زنند. بیایید در همان اداره با اعلان عمومی، با اعلام اسامی شان در تابلوی اعلانات بی آبرویشان کنیم تا بفهمند که این پولی که می گیرند، پول شرف و آبروی آنها است. باید فشار را بر روی ایشان زیاد کنیم، شاید کمی تنبیه شوند و دست از آدم فروشی بردارند.