ما باید یکصدا دولت های غربی را برای محکوم کردن رژیم ایران تحت فشار می گذاشتیم

امروز نظرسنجی سی-ان-ان را در رابطه با ایران دیدم. سوال این است: "آیا فکر می کنید که باید ایران را در مواجهه با نتایج انتخابات تنها گذاشت؟" آخرین بار که نتیجه را دیدم (16:30 بعد ازظهر 29 جون به وقت ایران) 61 درصد از شرکت کنندگانِ در نظرسنجی، به این سوال پاسخ مثبت داده اند. این در حالی است که هفته پیش 93% خوانندگان سی-ان-ان گفته بودند که انتخابات ایران را ناسالم می دانند. مقایسه این دو نتیجه، نشان می دهد که حکومت ایران موفق شده است که نه تنها دولتمردان غربی، بلکه حتی مردمی را که به تقلب در انتخابات معتقدند، در یک موضع انفعالی قرار دهد. در واقع تبلیغ و تهمت گسترده رژیم برای وابسته نشان دادن مخالفان حکومت اسلامی به خارج، سبب شده که بسیاری از اصلاح طلبان از جهان و به خصوص از دولت ایالات متحده بخواهند که از هرگونه جانبداری از جنبش مردم ایران پرهیز نمایند. متاسفانه این عده هنوز در خیال دوران اصلاحات به سر می برند. زمانیکه اصولگرایان به بهانه وابستگی اصلاح طلبان به آمریکا و انگلیس، نظریه پردازان جنبش 2 خرداد را به زندان می افکندند. اما باید به این دسته از دوستان تذکر داد که شرایط امروز با دوران 12 سال پیش متفاوت است. امروز خشونت عریان دقیقا به قصد کشتن امید در مردم و البته خاموش کردن صدای اعتراض آنان به کارگرفته شده است. امروز حکومت تا دندان مسلح که در طول 4 سال گذشته، با برنامه ای دقیق، تمام پول نفت را خرج برنامه شوم خود در خرداد امسال کرده است، شمشیر را از رو بسته و هیچ ابایی از بی آبرو شدن نزد مردم ندارد. حکومت فکر می کند که یا به تسلیحات هسته ای دست خواهد یافت، یا رابطه بی دردسر با غرب برقرار می کند، که در هر دو حالت نیازیبه حمایت مردم ندارد. خامنه ای بطور واضح به نامه اوباما پاسخ داده است: بهای رابطه با ایران، سکوت در برابر حذف جمهوریت در این کشور است. قبول کنید که دیگر جای تعارف نمانده است. تقلب کردند، کشتار کردند، روزنامه بستد، زندانی کردند، اعتراف گرفتند،. . . تازه هنوز سرکوب گسترده در راه است. ما باید با تمام توان مقابله کنیم. فریب ترفند رژیم را نخورید. ما به حمایت آشکار جهان نیاز داریم. دوستانی که در خرداد 76 به سر می برند، باید بدانند که تفکرشان، تنها به کودتاگران و حکومت های غربی که نگران بسته شدن راه مذاکره هسته ای با رژیم ایران هستند، کمک می کند.

در حال حاضر، اقدام نظامی برای آمریکا، به عنوان پیشقراول جبهه مخالف ایران اتمی، بسیار پرهزینه است. به همین دلیل است که اوباما، تنها پس از فشارهای بسیار شدید کنگره، خشونت های اخیر را محکوم کرد. این درحالی است که جنایات حکومت سزاوار پاسخی به مراتب شدیدتر بود. آمریکا باید موضعی مانند استرالیا یا کانادا اتخاذ می نمود که البته این کار را نکرد. از آن طرف، بر خلاف مواضع درخور فرانسه درابتدای بحران ایران، امروز خاویر سولانا، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا، گفته است که خواهان ازسر گیری سریع مذاکرات هسته ای با حکومت ایران است. خبر می رسد که بریتانیا نیز پس از مذاکره ای محرمانه با ایران، اکنون موضعی ملایم تر اتخاذ کرده است. به این ترتیب به نظر می رسد، که گروهی از ما، با موضع گیری اشتباه در قبال حمایت غرب از حرکت مردم ایران، ناخواسته همسو با منافع رژیم ایران و دولت های غربی اقدام نموده ایم