خطر! وضعیت اسفبار معیشتی مردم در سایه بازتاب های جنایات رژیم گم شده است؛ جنبش سبز اگر گل نزند، گل می خورد

اقتصاد ویران ایران و وضعیت اسفبار معیشتی اکثریت مردم -که بی شک نتیجه فساد اقتصادی گسترده و بی کفایتی حکومت است- خود می تواند بطور مستقیم، یکی از راههای به زانو درآوردن رژیم باشد؛ ولی متاسفانه، پس از انتخابات، در سایه بازتاب جنایات رژیم قرار گرفته است. اگر کاستی های اقتصادی کماکان مغفول بماند و ما بر روی فشار روزافزون خرد کننده براقشار مردم مانور ندهیم، آنگاه ممکن است این نقطه قوت بالقوه به یک نقطه ضعف جنبش تبدیل شود. زنگ خطر امروز به صدا درآمد. خامنه ای امروز گفت که دشمنان درصدند تا با گسترش اعتراضات روند پیشرفت اقتصادی کشور را کند کنند. فراموش نکنیم که جامعه فقط طبقه متوسط شهری نیست و مردم همه انقلابی نیستند. واقعیت را بپذیریم. ممکن است کسی به میرحسین رای داده باشد، اما تاب شرایط دشوار اقتصادی را نیاورد و در نیمه راه ببرد. اگر بتوانند به دروغ جا بیندازند که علت فقر مردم ناآرامی های اخیر است (همانطور که برای مردم جا انداختند که خاتمی به فکر معیشت مردم نیست)، همین جا خطر است. برای جلب حمایت همه اقشار مردم، ما باید هر روز به بیان واقعیت های اقتصادی کشور بپردازیم و منشا اصلی آنرا، با کلامی ساده، برای همه، با سواد و بی سواد، دور و نزدیک، در تاکسی و اتوبوس، در اداره و بازار، در شهر و در روستا، برای همه شرح دهیم. اینکار کمتر از اعتراض سیاسی نیست.