۱۳۸۸ تیر ۲۰, شنبه

حکومت کودتا گروگان می گیرد

پیش از این رهبر رژیم ایران و رئیس جمهور منصوب او، پیام هایی صریح برای سران غرب ارسال نمودند: اگر می خواهید با ما بر سر موضوع هسته ای مذاکره کنید، باید در رخداد سرکوب مردم ایران، سکوت پیشه نمایید. به نظر می رسد گیرنده اصلی این پیام شخص اوباما بود. چراکه آمریکایی که خود را مسول جلوگیری از اتمی شدن ایران می داند، برای نیل به این هدف، راهکار مذاکره را انتخاب نموده است. رئیس جمهور جدید ایالات متحده این پیام را درک کرد و از اتخاذ مواضع تند بر علیه سرکوبگران خودداری نمود. اوباما تنها در یک مصاحبه ی مطبوعاتی که به همراه آنجلا مرکر و در حاشیه نشست سران گروه 8 برگزار شد، و آن هم برای کاستن از فشار روزافزون افکار عمومی، روزنامه ها و کنگره آمریکا، بکارگیری خشونت بر علیه مردم ایران را محکوم کرد. در این وقایع، انگلیس نیز سعی کرد تا همسو با متحد خود حرکت کند. نخست وزیر بریتانیا، هیچگاه، به مانند سارکوزی یا صدر اعظم آلمان، نتیجه انتخابات ایران را به چالش نکشید و کشتار مردم را محکوم نکرد. گمان می کنم که حکومت اسلامی ایران در ترساندن غرب تا حد زیادی موفق شده است، تا جایی که خاویر سولانا، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا می گوید که منتظر آرام شدن وقایع پس از انتخابات ایران است، تا امکان از سرگیری مذکرات با این کشور فراهم شود. اما برخی کشورهای دیگر غربی این محدودیت ها را نداشتند. کشورهایی مانند فرانسه، و آلمان، که در مذاکرات هسته ای سال های پیش حضور داشتند، عملا نتوانسته بودند مانع برنامه های بلندپروازانه ایران شوند و بنابراین در مذاکرات احتمالی بعدی با سران ایرانی، نقش پررنگی نخواهند داشت. بنابراین، این دو کشور معذوریت و صرفه جویی اوباما را برای پرهیز از دخالت در وقایع ایران نداشتند، پس برای حفظ وجهه غرب نقش "آقا بده" را بر عهده گرفتند. سارکوزی در اولین موضع گیری رسمی یک مقام بلندپایه غربی، شدت سرکوب ها را نشانه حجم تقلب ها در انتخابات دانست و گفت که مردم ایران شایسته رهبران بهتری هستند. آنجلا مرکر حکومت سرکوبگر ایران را شبیه به حکومت آلمان شرقی توصیف کرد و از تلاش خود برای فراموش نشدن زندانیان سیاسی اخیر خبر داد. به همین ترتیب کشورهای دیگر، مانند ایتالیا، کانادا، و استرالیا، که هدف حمله تبلیغاتی رژیم ایران قرار نگرفته بودند، از خود عکس العمل نشان دادند. ایتالیا درهای سفارتخانه خود را در تهران به سوی مصدومین تظاهرات گشود و روزنامه های آن کشور بهترین پوشش را به تظاهرات اخیر دادند.
اما راهکار تلافی جویانه رژیم اسلامی در برابر کشورهایی که در طول چهار سال گذشته روابط خود را با ایران عملا به پایین ترین سطح رسانده اند، و نمی توان آنها را از توقف مذاکرات هسته ای ترساند، چه می تواند باشد. در این مورد فرانسه هدف اصلی است. کشوری که رئیس جمهور آن اعلام کرده که در هیچ نشستی با حضور احمدی نژاد شرکت نمی کند. بی شک شهروندان فرانسوی مقیم ایران، هدف هایی در دسترس هستند که می توان آنها را در عرض چند روز یا حتی چند ساعت مجبور کرد تا به هر جرمی اعتراف کنند، حتی اگر آن جرم جاسوسی و آن فرانسوی یک دختر 23 ساله باشد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر